Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwóch mężów, stojących przy Nim.
Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: « Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza. » Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w obłok. A z obłoku odezwał się głos: « To jest Syn mój wybrany, Jego słuchajcie. » W chwili, gdy odezwał się ten głos, Jezus znalazł się sam.
A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmili o tym, co widzieli.
Łk 9, 28b-36
Jezus zabiera Piotra, Jakuba i Jana na górę Tabor. Tam, modląc się do swojego Ojca przemienia się wobec swoich uczniów, odsłania przed nimi tajemnicę, ukazuje, kim naprawdę jest. Uczniowie odczuwają radość z tego powodu, chcą postawić namioty i pozostać na górze szczęścia wraz ze swoim Panem. Nie wiedzą, że w ten sposób Jezus chce ich przygotować na trudne doświadczenie Kalwarii – cierpienie i śmierć.
Aby zrozumieć tajemnicę krzyża, także i my potrzebujemy umocnienia, chwil radości, pokoju i zachwytu wiarą. Takie chwile możemy przeżyć odnajdując naszą własną górę Tabor – miejsce osobistego spotkania z Chrystusem. Możemy ją odkryć na modlitwie, w odosobnieniu i wyciszeniu. Możemy ją odkryć zawierzając całkowicie nasze życie Bogu – tak, jak uczynił to Abraham, który wpatrując się w niebo, pomimo pewnych wątpliwości, uwierzył w obietnicę swojego Boga.
Przemienieni w ten sposób, wpatrując się w Syna Bożego, wracajmy do swoich codziennych spraw. Adorując Jezusa nabierajmy sił do życia zgodnego z Jego wskazówkami. Życia odważnego i pełnego nadziei, również w chwilach smutku, lęku i zagubienia. Życia, które przybliży nas do nieba.